Na de Panigale in reismodus getransformeerd te hebben, is het eindelijk zover. De trip kan beginnen. Waar ik normaalgesproken grotendeels solo op pad ga, ben ik de eerste 2 van de in totaal 6 weken, in het goede gezelschap van een eveneens parelmoer witte Ducati, de Multistrada Enduro. Ontworpen als échte wereldreiziger dus ik ben maar wat benieuwd hoe het ons beide op uiteenlopende motoren zal vergaan.
Dag 1 begint vroeg, om zoveel mogelijk snelweg kilometers te kunnen maken. Hoewel ik deze normaliter het liefst vermijd, zorgt dit ervoor dat ik zoveel mogelijk tijd kan doorbrengen op de meest mooie routes van de waanzinnige Zwitserse en Italiaanse landschappen. In de avond arriveren we op een heuse stadscamping in Bern, waarvandaan de volgende dag onze trip echt van start zal gaan.
Hoewel de weersverwachting er voor de gehele dag ronduit slecht uitzag, gaan we goed van start, na enkele kilometers komt de zon door, en begint de route langs Interlaken en de Brienzersee . De meren in Zwitserland en omstreken heb ik al talloze keren gezien. Toch blijft het magisch wanneer je de blauwe kleur al van ver ziet oplichten. De route langs de meren is waanzinnig en met een lunch op een afgelegen plekje kon de trip niet beter beginnen. We vervolgen onze weg richting de mooiste passen van Zwitserland, waarbij de Grimselpas, Furkapas en Gotthardpas aan bod komen.
Aan de voet van de Gotthardpas vinden we een camping, de perfecte plek om te overnachten en om de volgende dag onze weg langs verschillende passen te kunnen vervolgen. We pakken hierbij als eerste nog de tremolapas mee, het oude gedeelte van de Gotthardpas. Over kleine klinkertjes word je door middel van talloze haarspeldbochten naar de top van de Gotthardpas geleid. Een pas die gedurende de hele route een waanzinnig uitzicht met zich mee brengt. Via de Nufenenpas en Simplonpas rijden we vervolgens richting Bella Italia, waarbij we niet alleen het noorden maar ook een groot deel van Midden en Zuid-Italië zullen verkennen.
Reageren