Ik genoot met volleteugen van het gebied rondom de Amalfikust en wil hoe dan ook nog een keer terugkeren. Voor nu zetten wij onze reis voort richting het noorden. We rijden langs de Adriatische kust om vervolgens af te slaan richting San Marino. Een bijzonder land met enkele prachtige kastelen waarvandaan je een geweldig uitzicht hebt. We besluiten hier te overnachten om de volgende dag eveneens noordwaarts te keren.
Als 2 heuse Ducati liefhebbers kan een bezoek aan Bologna natuurlijk niet uitblijven. We leggen contact met enkele bekenden bij de Ducati fabriek maar krijgen jammer genoeg te horen dat de fabriek gesloten is voor bezoekers. Ook het museum is op woensdag gesloten en alleen toegankelijk in het weekend wanneer er vooraf wordt gereserveerd. Wel worden we uitgenodigd om te meeten buiten de fabriek. In de middag komen we hier aan en ervaren een warm welkom. Na enkele telefoontjes krijgen we te horen, loop maar mee, waarbij de deuren van het museum worden geopend. Een geweldige gastvrijheid en een bijzondere ervaring om door een leeg museum te kunnen lopen en al deze bijzondere items in alle rust te kunnen bewonderen. Als allerlaatste krijgen we de nieuwste Superleggera te zien. Een Italiaanse krachtpatser van de buitencategorie waarbij aan ieder detail is gedacht. We sluiten het bezoek af met een drankje en bedanken iedereen voor deze Italiaanse gastvrijheid.
Wij besluiten op zoek te gaan naar wat verkoeling waarbij het Gardameer de uitvalsbasis voor de komende dagen vormt. Een route langs het Gardameer met daarbij het gedeelte rondom Tremosine kan dan natuurlijk niet ontbreken. Hoewel ik de route vaker gereden heb is het adembenemend om na de stoplichten in een soort grot terecht te komen met daarin een Mariabeeldje omringd door kaarsjes gevolgd door een prachtig uitzicht over het meer. Na enkele dagen bij het Gardameer verbleven te hebben, hebben we een beetje bij kunnen komen van de vele kilometers die we eerder hebben gereden en de warmte die hierbij kwam kijken. We besluiten op zoek te gaan naar nog enkele passen en rijden verder richting de Alpen. De volgende ochtend komt de Stelvio aan bod, gevolgd door de minstens net zo mooie Umbrailpas, de Berninapas, de Ofenpas, de Malojapas om vervolgens te eindigen aan de voet van de Splügenpas. We overnachten hier en sluiten de volgende ochtend onze trip af met een route over de spectaculaire Splügenpas waarna we huiswaarts keren.
Al met al was het een waanzinnige trip waarbij prachtige passen, imposante steden en geweldige kustroutes elkaar afwisselden en het ene na het andere adembenemende uitzicht elkaar opvolgde. Echt veel tijd om hiervan na te genieten is er echter niet. Na een bandenwissel en een kleine check zal ik, ditmaal solo, mijn weg vervolgen richting het noorden waarbij de Noordkaap de bestemming voor deze trip zal vormen.
Reageren