• Menu
  • Menu

Noorwegen solo, deel 3!

Wakker worden aan de Atlanticroad, het heeft iets magisch en daarnaast ervaar ik het ultieme gevoel van vrijheid. Wat is het hier prachtig. Ik pak m’n spullen en geniet nog even van deze geweldige plek, om vervolgens de Atlantic Road opnieuw te rijden. Deze is immers maar enkele kilometers lang maar er is zo ontzettend veel te zien. Ik maak nog wat stops op de diverse eilandjes en vervolg hierna m’n route richting het noorden.

Ik kom als eerste uit bij Kristiansund. Een grote stad met een enorm winkelcentrum. Precies wat ik nodig had. Want hoewel de slaapplek van vannacht prachtig was, was het ook intens koud. Ik ga daarom opzoek naar een tweede slaapzak en sla daarna m’n slag voor wat extra warme kleding, ik ben immers de Arctic Circle nog niet eens gepasseerd, dus de echte kou moet nog komen. In het winkelcentrum word ik geholpen door een vriendelijke vrouw en daarnaast een Noorse motorrijder. Ik blijf me verbazen over de vriendelijkheid en behulpzaamheid en hoe goed iedereen hier Engels spreekt. Na de reisuitrusting iets uitgebreid te hebben bedank ik ze voor hun hulp en vervolg ik mijn weg.

Ik rijd de stad uit en er duiken her en der wat hertjes op. Het landschap bestaande uit voornamelijk uitgestrekte velden zoals ik dit voor de Atlantische kustroute zag, verandert na Kristiansund, langzaam weer in een wat ruiger landschap. Ik volg de E39 in de richting van Trondheim, opnieuw een grote stad waar de route tijdelijk verandert in een stuk snelweg. Ik maak een korte stop in de stad en probeer hierna zo snel mogelijk het stedelijke gebied te verlaten en daarbij de “snelweg” te vermijden. Doordat de uitbreiding van de reisuitrusting eerder vandaag best wat tijd in beslag heeft genomen ga ik niet veel later opzoek naar een slaapplek. Hoewel de slaapplek van afgelopen nacht moeilijk te overtreffen is, is het hier ook prachtig. Met een geweldig uitzicht en de prachtige zonsondergang sluit ik hier de dag af.

De volgende ochtend vervolg ik opnieuw mijn route richting het noorden. De E6 rondom trondheim is behoorlijk saai en ik probeer deze dan ook zo snel mogelijk te verlaten en de wegen zoals ik deze eerder in Noorwegen gezien heb op te zoeken. Het duurt niet lang voor de adembenemende uitzichten zich weer voordoen en heerlijk strak asfalt me door afwisselende landschappen leidt. Hoewel ik vanaf mijn eerste dag in Noorwegen al langs talloze fjorden heb gereden gaan deze fjorden die ik ook nu weer tegenkom totaal niet vervelen. Iedere keer weer ervaar ik een wauw gevoel en geniet ik met volle teugen van deze geweldige ervaring. Langzaam maar zeker komt mijn route weer uit op de E6. En hoewel dit de hoofdweg is richting het noorden, is ook dit werkelijk waar prachtig. Ik vervolg de weg nog zo’n 100 kilometer over de E6, om vervolgens aan de rand van het bos m’n tentje op te zetten. Iets dat ik enorm spannend vind met de wilde dieren die hier rondlopen, maar met enkele tips in mijn achterhoofd houdend, komt het helemaal goed en kan ik de volgende dag mijn weg naar de Arctic Circle vervolgen. Iets waar ik heel erg naar uitkeek, en het vormt dan ook een mijlpaal gedurende de reis.

Naarmate ik de Arctic Circle nader daalt de temperatuur en wordt het weer slechter. Het landschap daarentegen wordt indrukwekkender en gebieden met sneeuw duiken op. Zodra het Arctic circle center in zicht komt sla ik af, ik en maak ik een stop op de Arctic Circle. Hoewel er niet veel te beleven valt, is het voor mij een geweldig moment. Ik kijk wat rond, beklim een heuvel, om vervolgens terug te lopen naar de motor en daar nog een praatje te maken met enkele adventure riders die zich ook wagen aan een reis naar de noordkaap. Ze geven nog enkele tips mee, wensen me heel veel succes waarna ik door hen wordt uitgezwaaid.
Nu ik mijn weg ten noorden van de arctic circle vervolg, krijg ik het gevoel wat meer in de onbewoonde wereld beland te zijn. Benzinepompen liggen wat verder uit elkaar en ook supermarkten bevinden zich op grotere afstand. Na nog enige tijd de E6 gevolgd te hebben sla ik af en rijd richting de kust. Ik rijd in de richting van Bodo waar ik opzoek ga naar een camping om me wat op te kunnen frissen en op te kunnen warmen. Ik kom uit bij een camping met uitzicht op zee en daarnaast prachtig weer. Samen met mijn buren, vriendelijke GS rijders, geniet ik van deze geweldige avond en kruip ik optijd mijn tentje in om de volgende ochtend vroeg en uitgerust op pad te kunnen gaan.

Reageren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *