De UK, een koninkrijk dat bestaat uit de zogeheten constituerende landen Engeland, Schotland, Wales en Noord-Ierland. Het is een land dat sprookjesachtig aanvoelt en waar tal van wereld erfgoed bewonderd kan worden. Van Stonehenge tot de Jurrassic Coast en van het bruisende Londen tot het avontuurlijke Lake district. Het is een land waar de dubbeldekkers, telefooncellen, doedelzakken en Schotse kilten als iconisch kunnen worden beschouwd, en waar het English breakfast zorgt voor een goed begin van de dag.
Ondanks dat het Verenigd Koninkrijk niet als zonzeker bekend staat, is het een geliefde bestemming onder motorrijders. De natuur is op tal van plekken nog ongerept, de kust is er veelal ruig en de routes zijn uitdagend. Hoe ik een reis door Engeland heb ervaren, lees je nu in deel 1!
De start van een geweldige reis
Zondag 19:30, een hele nieuwe gewaarwording. Een tijdstip waarop normaliter de dag eindigt en we bijkomen van een enerverende dag vol geweldige indrukken. Nu vormt dit tijdstip dé start van onze nieuwe reis. Een reis waar ik jarenlang naar heb uitgekeken en wat na keer op keer uitstel gelukkig geen afstel bleek te zijn.
We hijsen ons in onze pakken, starten onze goed bepakte Italianen en vertrekken in westelijke richting. Slechts een klein uur later komen we aan op onze bestemming, Hoek van Holland, waar de StenaLine op ons wacht en ons gedurende de nacht naar de overkant zal varen. We rijden de ferry op, zetten de motoren vast, waarna we met een drankje kunnen genieten van een prachtige zonsondergang op de Noordzee.
Kennis maken met de Engelse gastvrijheid
Na een rustige nacht voelt het om 6:30 Engelse tijd nadat we aangemeerd zijn, nog vrij onwerkelijk dat we het Engelse grondgebied binnen enkele minuten zullen betreden. Een meer ontspannen reis naar het startpunt van onze roadtrip heb ik immers nog niet gehad! Vanuit de haven van Harwich rijden we in Noord-westelijke richting waarbij we pittoreske Engelse dorpjes kruisen, over prachtige landweggetjes rijden en we genieten van het heuvelachtige landschap. We maken direct kennis met de Engelse weersomstandigheden en na een lange natte maar vooral ook mooie eerste dag, strijken we neer op de “camping” voor vanavond. Het is de achtertuin van een Pub-eigenaar. Een prima plek waar we de tent kunnen opzetten, en kennis maken met de Engelse gastvrijheid en gezelligheid. De pinten met zelfgebrouwen bier worden tevoorschijn gehaald en er wordt volop geproost. We genieten van een mooie avond en maken ons op voor de route die de volgende dag zal volgen.
Zodra de wekker gaat, horen we de regendruppels op het tentdoek vallen. Het is typisch Engelse weer en het droog inpakken van de tent zit er niet in. Het mag de pret niet drukken want met de juiste instelling, kun je ook ultiem genieten van de Engelse landschappen met dit regenachtige weer. Na ingepakt te zijn vervolgen we onze route in de richting van het Lake district. Typisch Engelse dorpjes volgen elkaar op, en indrukwekkende eeuwen oude boogbruggen zijn langs de weg te bewonderen. Heuvels veranderen langzaam in bergen en tal van meren verschijnen. Het is er prachtig. Buiten de hoofdwegen hangt een intense rust en naast de knuffelbare schaapjes, komen we vrijwel geen andere weggebruikers tegen. We brengen een bezoek aan Stone Circle en sluiten onze dag af op de verderop gelegen camping met verbluffend uitzicht.
Het uitdagende Lake district
Wanneer we de volgende ochtend wakker worden kan het ritueel van het afbreken van de tent en het bepakken van de Ducati’s beginnen. Bij het bepakken blijkt er speling te zitten op het bagagerek en heeft een eerder gelast stukje van mijn bagagerek het begeven. Met de route die vandaag op de planning staat durf ik het niet aan om ermee door te rijden, dus besluiten we op zoek te gaan naar een lasser die ons hierbij kan helpen. Na wat rondgevraagd te hebben blijkt er boven op de heuvel een lasser te wonen. We rijden er direct naartoe en de vriendelijke mannen zijn enthousiast en willen ons maar wat graag weer op weg helpen. Binnen no-time is het gerepareerd en kunnen we met enige vertraging toch aan de route beginnen.
We rijden een geweldige kronkelroute door de bergen waarbij de wegen extreem smal worden, en het hellingspercentage uitzonderlijk hoog. De weergoden zijn ons vandaag gelukkig goed gezind, waardoor we droog aan deze route kunnen beginnen. Zodra we de Wrynose pass naderen duiken er dan ook waarschuwingsbordjes op, waarbij de 30% alvast wordt aangekondigd. De Wrynose pas is prachtig en de route uitdagend. De pas wordt opgevolgd door de minstens net zo uitdagende Hardknottpas. Een pas waar we opnieuw hellingen van 30% trotseren. Bij de klim van 30% volgt een opeenvolging aan krappe bochten waar je niet stil wilt komen te staan, maar waarbij een tegenligger passeren eveneens onmogelijk is. Het is bij de beklimming dus fingerscrossed!
Bij de afdaling is de kronkeling werkelijk duizelingwekkend. Ik houd continu in m’n achterhoofd “vol gas” naar boven, en vooral zónder voorrem naar beneden. Het zijn passen die de adrenaline doen stijgen, en waarbij het met een Panigale vol bepakking afzien is. Maar wat een ervaring! Na de geweldige route van vandaag gaan we opzoek naar een camping in de buurt en maken we ons klaar voor de volgende dag.
Van Oost naar West
De volgende dag verruilen we de westkust voor de Oostkust en rijden we via de Hartside Summit door het binnenland naar de andere kant van de UK. Het is een gebied dat overspoeld wordt door motorrijders en waarbij de pas een meetingpoint voor motorrijders vormt. We maken een praatje met enkele andere rijders, en vervolgen onze route. Verder rijdend door het binnenland komt langzamerhand de Oostkust in zicht. We trekken Noordwaarts waarbij we een bliksembezoek brengen aan het wereldberoemde kasteel van Harry Potter, Alnwick Castle. Een indrukwekkend bouwwerk dat het jeugdsentiment aanwakkert. We kijken rond en nemen een break op het zwerkbal veld, voor we weer opstappen.
We volgen de kust verder richting het noorden waarbij het niet lang duurt voor we een bijzondere grens passeren, we bereiken het magische Schotland, iets waar ik al jaren naar heb uitgekeken. De verhalen rondom sprookjesachtige landschappen, de ruige kust en Schotse gastvrijheid spraken mij altijd enorm aan. En vooral de gastvrijheid is direct merkbaar. Het is een nationale feestdag waardoor alle campings compleet volgeboekt zijn, maar waarbij we zodra we aankloppen bij de eerste camping die we tegenkomen, direct een plaatsje toegewezen krijgen. De Engelsen en Schotten maken een praatje en bieden van alle kanten hulp aan. Met een geweldig gevoel en een heerlijke zelfgemaakte hamburger sluiten we de dag af, waarbij ik niet kan wachten om de volgende dag het Schotse avontuur aan te gaan!
Schitterend Sabrina, met veel plezier gelezen!
Succes met de vervolgtrip