Waar buurland Kroatië de toeristische trekpleister van de Balkan vormt, is Bosnië & Herzegovina onder toeristen nog allesbehalve populair. Waarom? Bosnië is het land dat het gedurende de Joegoslavië oorlog flink te verduren heeft gehad. Hoewel de oorlog zo’n 25 jaar geleden tot zijn eind kwam, zijn er nog steeds duidelijke sporen van terug te vinden. Daarnaast lopen de luxe en infrastructuur aanzienlijk achter ten opzichte van het toeristische buurland. Niet gek, daar de inkomsten alleen al op het gebied van toerisme bij deze buurlanden ver uiteenlopen. Het is een land dat je niet bezoekt voor een relaxte zon vakantie of een all-inclusive reis. Het is een land dat je moet beleven, waarbij je cultuur opsnuift, kennis maakt met de locals, geniet van ongerepte natuur en een rustgevende stilte en waarbij je daarnaast terug kan blikken op een roerige historie. Een reis door Bosnië is avontuurlijk en indrukwekkend, en hoe kun je dit dan ook beter ervaren dan op de motor?
Mijn ervaring met Bosnië
Alvorens ik op mijn vol bepakte Ducati 848 EVO de Bosnische grens passeerde bekroop mij een heftig gevoel van spanning. Verhalen over corrupte Bosnische grenswachters en politieagenten doen overal de ronde en een witte Ducati, blond haar, en een Nederlandse kentekenplaat zouden wellicht tot situaties kunnen leiden waarbij ik me onveilig zou kunnen voelen. Niets was minder waar. Er was geen land waar ik me meer welkom voelde dan in Bosnië en het passeren van de Bosnische grens voelde als socializen met de locals. De grenswachters waren behulpzaam, maakte een praatje en gaven me tips mee.
Vanaf het moment dat ik de grens passeerde viel mijn mond open van verbazing. Het gevoel van gastvrijheid, locals die enthousiast zwaaiden, prachtige bouwwerken maar ook zichtbare armoede voerde de boventoon. En hoewel er nog enige armoede in het land heerst zijn de locals vrijgevig en voorzien toeristen graag van bijvoorbeeld een goede maaltijd. Nadat ik omgerekend slechts zo’n 4,- had uitgegeven bij een benzinepomp werd een tas vol eten aangeboden door de pompmedewerker. Ondanks dat er een taalbarrière heerste liet meneer merken dat nee zeggen geen optie was, en stopte het voedselpakket in mijn tas, waarna ik uitgezwaaid werd en mijn weg kon vervolgen.
Op mijn weg richting het Una Nationalpark, een van de pareltjes van Bosnië kwam de natuur volledig tot haar recht. De wegen in het park zijn onverhard en de natuur wordt zoveel mogelijk onaangetast gelaten. De toegangspoorten waar entree betaald moet worden zijn geen enorme bouwwerken, maar kleine houten huisjes die in dit landschap niet misstaan. Na enkele kilometers bereik je de Strbacki buk, de highlight van het Una nationalpark die nog in alle rust bewondert kan worden. Ook de overige highlights als de Martin Brod watervallen zijn via onverharde wegen te bereiken waarbij je opnieuw entree kunt betalen. De bedragen die hierbij berekend worden zijn slechts een fooi in vergelijking met bijvoorbeeld westerse landen en je krijgt er een prachtige ervaring voor terug.
Wanneer je vanuit Kroatië de route naar de omgeving van Mostar rijdt, word je verrast door een bergketen die naast ruigheid een adembenemend uitzicht met zich mee brengt. Een route die hoe dan ook de moeite waard is en waarbij de bestemming Mostar een bijzondere sfeer met zich mee brengt. Het is de stad waar Oost en West samen komen, maar tegelijkertijd ook gescheiden worden van elkaar. De rivier de Neretva zorgt voor deze scheiding waarbij de moslimgemeenschap overwegend op de oostelijke oever gehuisvest is en de Kroaten op de westelijke oever. Toch overheerst over de gehele stad een oosterse maar vooral gemoedelijke sfeer. Zo zijn er vele oosterse winkeltjes, en zijn de moskee, grand bazaar en de hamam belangrijk onderdeel van de stad en wordt er op vele plekken muziek gemaakt en gedanst.
Hoewel de pracht en praal in Bosnië veruit de boventoon voeren. Blijft de armoede en roerige historie door het gehele land zichtbaar. Zo wordt in enkele natuurgebieden gewaarschuwd voor verdwaalde landmijnen, zijn kogelgaten op vele plekken nog steeds zichtbaar, zijn nog niet alle verwoeste gebouwen aangepakt, en worden ook vervallen gebouwen nog volop bewoont. Het heeft hoe dan ook invloed op het beeld dat je van Bosnië krijgt en maakte op mij, met name in combinatie met de ongekende gastvrijheid die ik heb ervaren, enorm veel indruk. Ik wil er hoe dan ook nog terugkeren om het land verder te verkennen en locals te ontmoeten.
Reageren