Vanuit de Noorse hoofdstad Oslo, is het nog slechts 100 kilometer rijden voor de Zweedse grens zich voordoet. Een enorm verschil in landschap ervaar je direct. De ruigheid die wij kennen van de Noorse landschappen, verandert zodra je de grens passeert in een uitgestrekte bebossing over glooiende heuvels afgewisseld door vele meren.
Wat mij direct opvalt zijn de wegen in het Zweedse landschap. Er zijn tal van heerlijke kronkelroutes te vinden waarbij het asfalt strak is en je je in de middle of nowhere waant. Even verderop zijn er in de buitenwijken van diverse dorpen slechts alleen onverharde wegen te vinden. Het is een avontuurlijk geheel waar ik als motorrijder altijd naar opzoek ben.
Met de Zweedse vriendelijkheid en gastvrijheid maak ik kennis zodra ik opzoek ga naar een slaapplek. Ik word door velen voorzien van tips en daarnaast ook nog eens uitgenodigd. Ik voel me meer dan welkom en vind dankzij de tips een slaapplek te midden van de natuur langs de rand van een bos in een open veld. Een plek waar ik in alle rust kan wildkamperen en de volgende ochtend kan genieten van een magische zonsopkomst. Het brengt een ultiem gevoel van vrijheid met zich mee dat je vrijwel alleen nog in de Scandinavische landen kunt ervaren, doordat dit een van de weinig gebieden is waar wildkamperen is toegestaan. Het allemansrecht is hier van grote waarden en betekent dat iedereen het recht heeft om rond te zwerven en de natuur in haar pure vorm te ervaren. Let er hierbij wel op dat je geen schade toebrengt aan de natuur, en geen afval achterlaat.
Verder rijdend vanaf deze prachtige plek in de ongerepte natuur wordt opnieuw de kronkelroute door het heuvellandschap voortgezet. Verkeer kom je nauwelijks tegen, wel duikt er zo nu en dan een boerderij op waarbij het vee over grote stukken grond heerlijk kan grazen. Het landschap is uitgestrekt in zowel bossen als landerijen, iets waar wij in Nederland alleen van kunnen dromen.
Langs de Zuid-Oostkust verder naar het zuiden rijdend wordt het gebied stedelijker en de wegen wat meer recht toe recht aan. Net voor de stad Kalmar kun je afslaan om vervolgens via een kilometerslange brug de oversteek te maken naar een schiereiland.
Het schiereiland is wat vlak, maar brengt een mooi uitzicht met zich mee. Er zijn authentieke Zweedse windmolens te vinden en bij het zuidelijkste puntje van het eiland bevind zich een natuurgebied waar onder andere diverse soorten vogels, schapen, herten en koeien leven. Het is een gebied waar je doorheen kunt rijden en waarbij de vuurtoren van het eiland het eindpunt vormt. Al met al is het niet heel spectaculair, maar bied het eiland rust met een mooi stukje natuur en is het een prima omgeving om langs de kust een tentje op te zetten en opnieuw het gevoel van vrijheid bij een kampvuurtje te ervaren.
Na het eiland verkent te hebben kun je via dezelfde brug het schiereiland weer verlaten en jouw verkenningstocht door de Zweedse landschappen voortzetten. Vanuit het Zuid-Oosten van Zweden kun je binnen enkele uren via een kronkelroute door wederom de ongerepte natuur de stad Malmö bereiken. Het is de op twee na grootste stad waar historische gebouwen en architectonische hoogstandjes samenkomen. Daarnaast vormt de stad een belangrijke verbinding met de rest van Europa. De Sontbrug verbindt het Zweedse Malmö met het Deense Kopenhagen en is dankzij de indrukwekkende architectuur een waar icoon van de stad geworden. Naast deze brug vormen diverse ferry’s ook een mogelijkheid om het Zweedse land te bereiken. Iets dat hoe dan ook de moeite waard is!
Reageren